Nog een drietal weken en de ‘Oogstkermis’ van Sint-Martens-Latem komt eraan. Voor sommige plezante en zware tijden van leute en vertier.
Deze ‘klepper’ bekijkt het evenwel gelaten toe vanuit zijn uitkijkpost op een terrasje.
Ootmoedig moet hij toegeven dat het werkwoord ‘kermissen’ anders ‘vervoegd’ is dan in vroegere tijden en dat hij nog maar eens tevergeefs zal uitkijken naar de vrienden van weleer. Misschien zijn ze er wel maar in de mensenstroom gaan ze aan het, nochtans geoefend, oog van de eenzame waarnemer voorbij.

Geboren op een kermiszondag van een gezegend wijnjaar zou het ook voor hem een groot feest moeten zijn maar eens een erotisch getal de verjaardagstaart siert, mag die drukte al wat minder zijn. Met een koffietje als bakje troost de fuifnummers observeren volstaat om de batterijen weer op te laden en dan weer onder te duiken in ‘de eenzaamheid van het bestaan’…

Feestvierders, geniet en laat jullie zwieren want na Latem gaat DEURLE DAVEREN en zijn er nog maar eens zeven dagen volks amusement te gaan…

En dan met zijn allen naar…