Een bezoek aan de Stichting met een brede waaier aan sculpturen en schilderijen van Herman Van Nazareth is altijd een fijne verademing bij een wandeling door het immense beeldenpark en een zwijm van verwondering en bewondering bij het ontdekken van de veelzijdigheid van zijn kunst.

De Stichting en het beeldenpark kunnen in de maand augustus vrij bezocht worden tussen 13.30 en 18 uur. Gratis inkom.

De stichting Herman Van Nazareth werd opgericht ter verwezenlijking van Het verwerven, verzamelen, inventariseren en archiveren, onderzoeken, beschermen, conserveren en ontsluiten van het artistieke erfgoed van de kunstenaar Herman Van Aerde, bij het publiek bekend onder zijn pseudoniem en artiestennaam Herman Van Nazareth. Het verwezenlijken van dit doel kan, rekening houdend met de huidige en toekomstige beschikbare technologie en middelen zowel in het binnenland als in het buitenland plaatsvinden.

Herman Van Nazareth neemt een aparte plaats in op de internationale kunstscène.

Hij schreef zich in aan de Koninklijke Academies van Gent en Antwerpen, waar hij de schilder- grafische kunsten volgde. Later vervolmaakte hij zijn technieken bij Floris Jespers. In 1967 vond hij in Zuid-Afrika zijn tweede thuisland wanneer hij aan de Michaelis School of Fine Arts afstudeerde en in Kaapstad en Bloemfontein een vaste stek hield.

Op artistiek gebied is Herman Van Nazareth van alle markten thuis.
Met de geestdrift, voortkomend uit het bewustzijn, ging Herman Van Nazareth in de jaren ’60 aan het werk met het schilderen van stillevens. Als schilder verbaasde hij de kunstwereld met zijn expressionistische koppen, figuren en landschappen, waar vooral coloriet en tonaliteit centraal stonden.
Zijn beelden leunen sterk aan bij zijn geschilderd oeuvre. Gefascineerd door maskers en figuren komt zijn liefde voor het brons terug. Dit resulteert in een reeks sublieme maskers, figuren en oerbeesten met een merkwaardig patina, eenvoudig van vorm, maar abstract-expressionistisch van gedachtegoed.

Gezichten ontbreken meestal, wat de anonimiteit benadrukt. “Het meest persoonlijke is ook het meest onpersoonlijke” volgens Van Nazareth, een paradox die verklaart waarom zijn oeuvre er zo universeel uitziet. Hij combineert eenvoud en vernieuwing en elimineert al het overbodige. Zijn bewondering voor Brancusi, Dodeigne en Permeke zijn daar niet vreemd aan.

Herman Van Nazareth is een vaste internationale waarde met werk in openbaar bezit en diverse private collecties.