Om het af te leren: een cursiefje over Sudoku

De tijd van de doorlopers en de Zweedse kruiswoordraadsels lijkt voor goed achter de rug. Als je ’s morgens de krant uit de bus haalt en naar het kleinste kamertje rent om daar op “’t gemak” tijdens het ochtendlijk drukken een woordraadseltje mee te pikken, sta of beter zit je voor schut. De jongste maanden hebben de krantenjongens er niets beter op gevonden dan die vertrouwde woordpuzzels te vervangen door hersenbrekers of cijfervreters met de exotisch klinkende naam Sudoku.

Als ‘woordspeler’ erger ik mij aan deze populaire evolutie waarbij ‘geletterden’ vaak te kakken worden gezet. Excuseer de uitdrukking, maar in mijn dorp is die nog steeds gangbaar.
In cijferen was ik nooit een echt wonderkind. Tot ergernis van mijn ouders had ik in het middelbaar elk jaar opnieuw een herexamen voor wiskunde. Mij stoorde dat niet echt.
Zo moest ik niet met de familie gaan kamperen in Italië. Ik kon rustig alleen thuis blijven met een chaperonne, die ik makkelijk binnendeed. Zij mocht haar liefje meebrengen als ik mijn vrienden en vriendinnetjes af en toe eens mocht vergasten op een ‘surboum’. Maar we dwalen af.
Ik vertelde dus dat ik een fervente kruiswoordfanaat ben en mij nu in het kruis genomen voel door de Sudokuvakjes in mijn krant of televisieblad.
Hoe meer ik mijn hersenen breek met die cijfers van 1 tot 9, hoe pissiger ik word.
Uit ergernis ben ik een gaan ‘googlen’ om te lezen dat de naam Japans is, afgeleid van “Suji wa doku shin ni kagiru”. Laat mij mijn kop niet breken met de vraag hoe je dit vertaalt of ik krijg de ‘pleuris’, wel weet ik dat su getal betekent.
Erger nog vind ik dat het idee Amerikaans is en gecreëerd werd door een zekere Howard Garns, een architect met passie voor cijferen en goedbetaald amateur-puzzelmaker bij kranten en magazines. Het spel werd voor het eerst in de States geïntroduceerd in 1979 onder de naam ‘Number Place’. De puzzel werd dan in 1984 door Nikoli in Japan binnengeleid waar het uiteindelijk de naam Sudoku kreeg. Vanaf 1986 genoot Sudoku een enorme populariteit in Japan. In 1997 zag Wayne Gould, een Nieuw-Zeelandse gepensioneerde, een Sudoku en werkte vervolgens zes jaar aan een computerprogramma om Sudoku’s op te stellen. De wagen was aan het rollen. Hij verkocht de hele zaak aan The Times die op 12 november 2004 begon met het publiceren van de puzzels en zo het vuur aan de lont stak voor een wereldwijde hype .
Die wiskundige rotzooi of, als je aandringt, ‘spelletje logisch denken’, komt dus, via een omwegje langs Nippon, onze kranten vullen, zodat mijn vertrouwde letterpuzzels aan populariteit verliezen. Dat staaft mijn overtuiging dat Japanners en Chinezen, met al hun volkswijsheid, toch heel wat zaken uit het Westen meepikken en ‘ver-Oosteren’.
Volgens de regels van de kunst los je een Sudoku op door gewoon logisch te denken.
Een warhoofd als ik vertrekt dan onverbiddelijk met een handicap.
Ik ‘googelde’ verder naar de spelregels. Je hebt een rooster van 9 vakjes bij negen en daarin moet je de cijfers van 1 tot 9 plaatsen. In elke rij en elke kolom kan elk cijfer van 1 tot 9 echter maar een keer voorkomen. Als ik dan logisch begin te denken, begint mijn kop te tollen. Ik lees verder en zie dat ook in elk vak van 3 bij 3 slecht eenmaal diezelfde cijfers mogen gebruikt worden. Dan breekt mijn klomp helemaal en haak ik af.

Dit getallenspelletje is misschien leuk maar zeker niet mijn ding. Toen ik verder op de cybersnelweg zocht las ik dat je er zo maar 5.000 Britse Pond kon mee verdienen.
In Chipping Sodbury – neen, niet in die dolle Verenigde Staten, maar in het conservatieve Engeland – heeft men ’s werelds grootste sudokuspel neergeplant. Een vierkant van 84 bij 84 meter. Hij of zij die het kan oplossen steekt de poen op zak.
Ook de Italianen zijn door de sudoku gestoken. Vorig jaar was er in Lucca het wereldkampioenschap en god betert, noch een Japanner, noch een Amerikaan gingen met het goud lopen, maar een Tsjechische cijferaarster met logica.
Sudoku, de leukste breinbreker! Aan me hoela…
Uit frustratie ben ik vandaag gewoon bij de krantenboer langsgelopen en heb ik mij een ouderwets, poepsimpel puzzelboekje gekocht en het naast de troon in het kleinste kamertje gelegd. Dat zal mij minder stress geven bij het maken van mijn gevoeg…

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.