In een nuchtere, eerlijke column verhaalt Largo zijn ervaring bij een kennismaking met de nieuwe ‘boekenstalling’ en zet die ervaring in een drafje op papier.
K weet het Ne mens moet niet blijven klagen en zagen dat het allemaal een ander zijn fout is. Want onmiddellijk rijst het, meermaals terecht, vermoeden dat hij van de NVA is…
Maar toch. Ik vrees dat onze gemeente zijnBibbe(r)zoekeraantal aantal drastisch gaat zien verminderen.
Een schoon gebouw, de Bib, dat wel. Maar volgens mij is de binneninrichting het resultaat van een gecombineerd complot ter bevordering van het analfabetisme tussen eenbasketspeler en een sluipmoordenaar die allebei op hun fin de carrière als architect zijn beginnen bijklussen.
Als je er al geweest bent en het er levend van afgebrachthebt, weet je wat ik bedoel.
Voor de anderen, hierbij een gebruiksaanwijzing.
De banaanbib strekt zich in een paar weliswaar mooie parallelle bochtige rijen uit in het leuke gebouw. Leuk voor de kijker, niet altijd voor de lezer.
Want voor de lezer die het goed bekeken heeft, begint de kruistocht: aan een goed boek geraken!
Maar eerst moet ik u de indeling van de Bib uitleggen. Zodat je je aanpak bij je eerstkomend bezoek strategischkunt plannen.
Aangezien ik vrij goed tussen de lijnen kan lezen, wat soms goed van pas komt bij een bibliotheekbezoek, heb ik snel drie categorieën boeken gedetecteerd. Het gaat om een verticaal hiërarchische rangschikking.
1.De HIB’s: Heel Interessante Boeken. De must reads. Die staan op de bovenste 6e en 7e rij. Maar de must reads zijn helaas geen can reach. Je kunt er vanaf de begane vloer de titel niet van lezen, en je moet er dus maar vertrouwen in hebben dat het onleesbaar boek ook voor jou een HIB is.
Waarom doet men dat? Hierbij mijn vermoeden : aangezien HIB’s veel gevraagd worden en bijgevolg de kans lopen om niet doorlopend voorradig te zijn, zal dit teleurstelling bij de tijdens deze winterbibberende Bibbers veroorzaken. Aldus heeft de Basketspeler-architect in samenspraak met de hoofdbibliothecaris vraag en aanbod willen balanceren door de twee rijen veelgevraagde HIB’s op een, voor een mens met een doorsnee gestalte, onbereikbare 2,20-2,40 m hoogte te positioneren.
2. De RIB’s : Redelijk Interessante boeken. Die staan op de onderste eerste en tweede rij. Hier ga je best respectueus voor op de grond knielen of onrespectueus op uw kont zitten indien je überhaupt de titel wilt lezen. Maak je geen zorgen, de vloer wordt om die reden heel regelmatig gekuist. Al is het wel koud aan poep of knie. Ik heb ten behoeve van dit verslag gewetensvol alle mogelijke standjes uitgeprobeerd. Ga vooral niet staand proberen bukken teneinde een glimp van een titel op te vangen, want dan riskeer je je bril van je neus te zien afglijden of moet je de titel omgekeerd zien te lezen wat in beide gevallen de zoektocht naar een aanvaardbare RIB zwaar bemoeilijkt en u eventueel zelfs met een ‘gekneusde’ achterlaat.
3. DE TNIB’s : Totaal Niet Interessante Boeken. Je hebthet geraden: kook- feel good boeken en esoterie. Rij drie, vier en vijf, van beneden naar boven te tellen. Van vijf naar drie voor de afwisseling kan ook, ik heb daarin geen relevante hiërarchie kunnen bespeuren. En het kan ook swingend van voor naar achter en van links naar rechts. Rekken vol. Reck & Roll.
Nu, tot hier de categorieën.
Als belegen lezer zoals uw belezen leegganger wil je natuurlijk uitsluitend de HIB afdeling raadplegen. De rest laat je aan de rest over.
Ad Augusta per Langoesta. Maar maak je geen zorgen: alles is voorzien! Er staan her en der van die huishoudtrapjes (een “leere” zoals ze in het schoon Latems geleerd hebben, of een eskabo bij ’t chiek volk) die u toelaten het HIB firmament te bereiken en te weten te komen wat er allemaal in de korf van zo’n intellectueleBasketbalspeler te lezen valt.
Te lezen valt.
Valt? Wel…
Eens je de tweede trede van het schamele laddertje hebt betreed beginnen je benen te beven. En wanneer je op het punt staat om, op de tippen van uw tenen balancerend, ongewild de Val van Troje met de vingers te veroorzaken, vallen tegelijk zowel de Muur van Berlijn als het Romeinse Rijk met grootgedonder op de grond. Bij gebrek aan die te kunnen lezenkun je wel geschiedenis schrijven in onze Bib, dat wel.
Twee-drie andere leergierige leerbeklimmers die ook in de val zijn gelopen, en in gevaarlijk onevenwicht op het punt stonden om op hun leer, op het puntje stonden van hunleer, de begeerde HIB korf te bereiken, kijken verschrikt enverwijtend om.
De bibliothecaris snelt toe terwijl u van het laddertje naar beneden gammelt: u heeft zich toch niet bezeerd?
U mompelt iets van dat u nochtans betwijfelt dat Michael Jordan veel boeken gelezen heeft, en geeft forfait. Basket is niets voor jou.
En om toch niet met lege handen en schaamrood op de wangen naar huis te gaan, grabbel je nog snel het boek“Basketbal” boek van Jim Drewitt uit de reeks “Leer Jezelf” uit het TNIB rek.
Tevreden van uw keuze?, zegt de bibliothecaris meewarig, terwijl je grommend uit de Bib sluipt. By the way, ge zijtniet de eerste die hierover klaagt, we gaan er het zesdeen zevende verdiep uit halen. (*)
Benieuwd wat de basketbalarchitect hier van zegt.
Largo.
Verslaggever voor de Loatemsche Kleppe vanuit de Bib,
`16.01.2023
(* dit laatste is me werkelijk gezegd; het overige: zoals de Val van Rome heb ik zelf niet veroorzaakt, je moet niet alles geloven wat ik schrijf)

