De Latemse kunstschilder Chris De Clercq heeft in zijn gevulde carrière zich zowat alle disciplines van de beeldende kunst eigen gemaakt.
Alleen het conceptuele beviel hem niet.
Een kunstwerk moest esthetisch, verzorgd, afgewerkt zijn.
Schoonheid en uitstraling waren voor hem als artiest primordiaal.
Waar hij in zijn prille beginperiode (1957) beïnvloed werd door de abstracten en de constructivisten, keek hij tot 1964 op naar het maniërisme van de 19de/20ste eeuw waar de figuren in de meest ondenkbare, verdraaide poses werden afgebeeld.
Een zaak kon hij echter niet van zich afzetten de vaardigheid en de uitstraling van figuren als Da Vinci, Michelangelo, El Greco en dichter bij ons Jeroen Bosch. Zij bleven zijn voorbeelden.
De tweede helft van de jaren zestig stak de humane beleving bij hem op.
Grootsheid en verval werden meer en meer een thematiek in zijn geschilderde en vooral in zijn getekende oeuvre.
In de jaren zeventig verschijnt de symboliek. Dit resulteert in fijnzinnige surrealistische taferelen onder invloed van zijn vroegere docenten Octave Landuyt en Jos Trotteyn en brengt hem terug naar zijn eerste liefde: de kunst van Jeroen Bosch.
In 1978 komt Chris De Clercq in contact met een schilderscollectief rond Wally Van De Velde en het ‘Kunstschip Dronghene’.
De Symboliek blijft, maar onder invloed van dit collectief gaat Chris zich verdiepen in de Egyptische kunst.
In de jaren tachtig schildert hij o.a. ‘De 12 tekens van de Dierenriem’ en ‘De 7 Hoofdzonden’, werken die, samen met zijn ontelbare fresco’s en trompe-l’oeils tot het summum van zijn oeuvre worden gerekend.
Op zijn vijftigste wordt Chris voor het eerst vader en dat brengt hem een geestelijke verrijking.
Het wordt een inspiratiebron voor totaal nieuwe, ja vernieuwende, schilderijen en aquarellen.
Het symbolisme verwatert en ruimt plaats voor een eerder neo-impressionistische benadering van de schilderkunst. Van dan af aan krijgt hij ook meer aandacht voor de aquarelkunst.
In 1996 raakt Chris in de ban van de Indische cultuur en vindt er Zen, de rust.
Een tocht door de Thar-woestijn en de mystieke eenvoud van de Indiërs resulteren in eenvoudige, maar schitterende aquarelreeksen.
Die zal hij later doortrekken naar zijn eigen habitat, de wijk Hoog-Latem, de Provence en zijn favoriete vakantieplek Carzano in het Italiaanse Trente, waar hij jaarlijks enkele weken vertoeft om er te schilderen en te exposeren.
De aanleg van de Westerplas en de Oosterdijk op een paar honderd meter van zijn atelier bracht Chris De Clercq naar een nieuwe horizon.
Dit immense overstromingsbekken groeide snel uit tot een heus natuurreservaat met een grote diversiteit aan fauna en flora. Chris kan er uren genieten, dromen en voornamelijk schetsen. Van die basis vertrekt hij en eens thuis legt zijn die impressies vast op doek of papier. Dit thema en bloemenweelde vormen nu de kern van breed beeldend oeuvre. Het neo-impressionisme bracht hem terug naar het dorp waar hij vijftig jaar geleden neerstreek en waar hij rust vond na lang zwerven op zoek naar de essentie van het zijn en de picturale uitdrukking van dat gevoel.
Daarnaast vindt hij nog tijd en passie om als vrijwillig docent les te geven in Latems Creatief, OCMW Latem-Deurle, Art @ De Pinte en ook bij het Latems kinderkunstenateljee ‘vzw LuKiArt’ bij te springen als de nood er is.
Het recente oeuvre van CHRIS DE CLERCQ kan u nu gaan bekijken in het MA.P. te Eeklo waar de Latemse kunstschilder exposeert van 1 tot 31 augustus 2015
Waar? Molenstraat 7, 9900 Eeklo
Wanneer? Chris en Mia verwelkomen u elk weekend van harte met een hapje en een drankje,
Tentoonstelling open op 2 -3-8-9-15-16-22-23-29 en 30 augustus 2015 telkens van 12 tot 19 uur